Monthly Archives: Febreiro 2011

É mais atronador o teu silencio ca tormenta que está caendo agora mesmo, é pior nom compartir as cousas  que pasear os éxitos da minha miseria sem ti. O tempo golpéame nas tempas, o espazo prodúceme claustrofofia sem ti. E mentres … Seguir lendo →

Unha bolboreta azul e de voo morno e tranquilizador pousouse cando el recibiu a sua chamada. Pasara toda unha vida sem oila, polo menos a el si lho parecia, e sonou unha breve e doce mensaxe dela. Boa noite e … Seguir lendo →

Ela reservou o seu melhor vestido, maquilhouse com ledicia e devagar, puxo a mesa com esmero, paseou nerviosa e atenta ao reloxo, pensou em cada palabra que ía dicir ao recibirte. Sonou o timbre e comezou o som longo, eterno, … Seguir lendo →

O ser humano divaga pola noite escura sem fim, deambula polas corredoiras lamacentas á espera de nom sabe que, corre detras dum sono ideal, anda pola neve esvaradora do pasado, caminha sem rumo polas páxinas do calendario. Mentres ama ou … Seguir lendo →

O paraíso era percorrer as ruas polas que ti pasabas, oir o teu riso encendido como unha fogueira, mirar como andabas eufórica por encima do mundo, observar atónito a tua típica expresióm entreabrendo os labios. O edém era olerte, tocarte, … Seguir lendo →

Nom tenho apoio, nom tenho aire, vago polas tebras do dia e a noite me ilumina reiteradamente, estiro a mam e ela me falta, sorri o sol para outros nom para mim, balbuceo sem norte, espero unha chamada que sei … Seguir lendo →

Ti existes porque eu te creo, eu fago aparecer o brilho, a música, o engano. Eu existo por azar, por algúm máxico despiste, Ti por casualidade apareciches no meu caminho, chocamos, gozamos e partimos cada um ao seu mundo. Desconhezo  … Seguir lendo →