Feridas

Hai cicatrices que nom se vem e que nunca desaparecem. Hai amores que pasarom e que estremecem a alma so lembralos. Hai vidas revividas ao caer as lagrimas impune e independentemente.
Habito as ruas baleiras e fantasmagoricas dos meus pesadelos. Tatexo o teu medo e arrouto expulsandome do paraiso. Do noso edem. Maldigo a especie humana, a nosa. Como despois da aperta pode haber o tsunami?
O meu obxectivo: sorrir e dicir bem em alto ‘valeu a pena amar e ser amado’. O meu exito nom foi ascender o Everest senom estar nos teus sonho exultantes.

About osomdaalma

Carlos Garcia, da Galiza e de muitas coisas: Pessoa sendeirismo ler xadrez política desporte Galiza A lusofonia O Cinema
Esta entrada foi publicada en Uncategorized. Ligazón permanente.

Deixar un comentario