Comezou a buscar escusas para enfriar a relacióm. Amigos, tempo para mim, ocupacións varias, independence day… El naufragou nas augas mais turbulentas. O seu mundo veuse abaixo. mom vexo que renuncies a cousas para estar comigo? Novamente repetiase a historia. A Noite vai como um rio e a sua protagonista, dona Inés, vagaba polo mundo ca sua predisposicióm absurda de amar e ser amada. Os espectros eram o seu único consolo. A vida muinhaba ao seu xeito e el, dona Inés, sufria e nada entendia. Como se pode sentir a outro ser e fuxir por agorafobia afectiva a espera de que? O cardio e o cerebelo inventabam novas xeometrias no seu mundo interior. A vida é a paréntese previa a enterrar o corpo, pode ca alma.
Arquivo
- Febreiro 2020
- Decembro 2018
- Novembro 2018
- Abril 2018
- Marzo 2018
- Setembro 2017
- Xaneiro 2016
- Decembro 2015
- Novembro 2015
- Setembro 2015
- Agosto 2015
- Xullo 2015
- Xuño 2015
- Xaneiro 2015
- Decembro 2014
- Novembro 2014
- Outubro 2014
- Setembro 2014
- Agosto 2014
- Xullo 2014
- Xuño 2014
- Maio 2014
- Abril 2014
- Marzo 2014
- Febreiro 2014
- Xaneiro 2014
- Decembro 2013
- Novembro 2013
- Outubro 2013
- Setembro 2013
- Agosto 2013
- Xullo 2013
- Xuño 2013
- Maio 2013
- Abril 2013
- Marzo 2013
- Febreiro 2013
- Xaneiro 2013
- Decembro 2012
- Setembro 2012
- Agosto 2012
- Xullo 2012
- Xuño 2012
- Maio 2012
- Abril 2012
- Marzo 2012
- Febreiro 2012
- Xaneiro 2012
- Decembro 2011
- Novembro 2011
- Outubro 2011
- Setembro 2011
- Agosto 2011
- Xullo 2011
- Xuño 2011
- Maio 2011
- Abril 2011
- Marzo 2011
- Febreiro 2011
- Xaneiro 2011
- Decembro 2010
- Novembro 2010
- Outubro 2010
Blog Stats
- 27.681 hits